سرد كه باشي دلسرد ميشوي از ادمها حتي از خودت سرد كه باشي كلافه ميشوي از تمام اين درد هاي سرد چه ظريفانه است خلقت قلب آدمي به تلنگري مي شكند به لحني مي سوزد براي دلي مي ميرد به نگاهي جان مي گيرد و به يادي مي تپد ببخش خودت را برايِ تمامِ راه هاي نرفته برايِ تمامِ بي راه هاي رفته ببخش ،بگذار احساست قدري هوايي بخورد … گاهي بدترين اتفاق ها هديه ي زمانه و روزگارند تنها كافيست خودمان باشيم ! كه خود را براي تمامي ِ اين بي راه ِ رفتنمان ببخشيم و به خودمان بيائيم جسارت مي خواهد؛ نزديك شدن به افكار دختري، كه روز ها… مردانه با زندگي مي جنگد اما شب ها… بالشتش از هق هق هاي دخترانه خيس است
خبرنامه پیامکی 
